Skagen pakt na het decor ook moeiteloos Aalst in!

Zaterdagavond stond toneelgezelschap Skagen geprogrammeerd in CC De Werf. Deurdedeurdeur (niet te verwarren met lossendeirdeveirdeirdeir) is een komedie waarin, wat had u anders gedacht, deuren centraal staan.

Ik weet dat ik als kind nog naar dergelijke stukken op de nederlandse tv heb gekeken met o.a. Piet Bambergen in de hoofdrol. Net zoals bij deurdedeurdeur bestaat het decor uit een stuk of acht deuren. Timing is bij dergelijke stukken steeds cruciaal. Vanaf het moment dat de actrice/echtgenote in deur 1 verdwijnt, komt de minnares  uit deur 3 en zit de schoonvader ondertussen in de kast verstopt. enz. enz. Het was een techniek die Skagen tot in de perfectie beheerste in een bij momenten hilarische voorstelling. Grappig was ook dat alles in het decor ingepakt was in beige tapis-plein (voor wie de titel van de post niet doorhad, gelieve deze nu nog eens te lezen), tot telefoon en bloempotten toe.  

In een eerste deel zagen we de acteurs van Skagen die zich voorbereiden op de première van het stuk. In een tweede deel werd het decor gedraaid en maakten we de intriges en ruzies achter de scène mee. Het derde deel, een paar weken later, laat opnieuw de voorstelling zien waarbij vanaf het begin alles in het honderd loopt. Een knap staaltje van de acteurs. De Werf zat afgeladen vol mocht ik constateren vanop de voorlaatste rij van het balkon en aan de lachsalvo’s te horen lustten de anderen er ook wel pap van. Een aanrader!

Voor mij had de voorstelling nog een extra dimensie. Yves Degryse, één van de acteurs, komt uit hetzelfde dorp (Leupegem – bij Oudenaarde) als ik. We hebben bij jeugdtoneel Litoziekla zelfs nog samen op de planken gestaan. Yves bouwt ondertussen een succesvolle toneelcarrière uit. Ik heb na Litoziekla nog een jaar of twee voorgelezen in de kerk in Leupegem. ’t Kan verkeren.

Bericht van Pierre du Coin